"واله خاموش"

شبی عجیب ... در راه برگشت به همدان بودم ،سرم پر از افکار عجیب و غریبی بود به این چند روز گذشته فکر میکردم که در راه به گله گرگی برخوردم ...از بد حادثه گرگی را باعث مرگش شدم ... هر کاری کردم تا ردش کنم نشد که نشد ... منی که از بین حیوانات همیشه شیفته گرگ بودم و..پی این حادثه ، سپر و رادیاتور ماشینم دچار مشکل شد ساعت ۱۱ شب ، کمبرندی قیدار ... لاجرم وارد قیدار شدم از سوپر مارکتی ادرس تعمیرکاریرا پرسیدم که آنوقت شب باز باشد ،که نبود .سوپری بطرز کاملا عجیبی انگار سالهاست مرا میشناخت ، گفتم مسافرخانه ای بروم که گفت محالست بگذارم بروی!مهمان خانه کسانی شدم که اصلا اسمشان را هم نمیدانم تنها وجه مشترکمان ، انسان بودن و همزبان بودنمان بود تمام اهالی منزلش ، خانوم و بچه هایشسنگ تمام گذاشتند به پذیرایی به مهمان نوازی .... مهمانی که ناشناس ست و غریب و رهگذری دچار سانحه..اکنون که مینویسم یاد چیزی افتادم و از شگفتی تمام موهای بدنم سیخ شد ، یادم آمد شبی ...الله اکبر ..بگذریم میدانم چرا در حقم چنین ادمهای خوبی ، خوبی میکنند دختر کوچکشان سه یا چهار ساله ، اسمش باران هست خیلی شیرین دوست داشتنی ...بهم گفت عمو دخترت کجاست؟گفتم ندارم که ..گفت یکی برا خودت بخر ...باشه؟تو دلم گفتم تنها چیزی که درین دنیا ارزویش را دارم شاید همین ست و کاش خریدنی بود ...شب عجیبی ست ..خیلی عجیب ...دلم گرفته به حال آن گرگی که ... کلافه از ماشینم که طبق معمول از سم نحسی بعضی فکرها و تصاویر ، ظلمهای کثیف ظالمان،عجالتا درین دو سال هیچوقت در امان نبوده واین اقامت عجیب و غریبم در خانه کسانی کهحتی اسمشان را هم نمیدانم خود سراسر عجیب اندر عجیبست ... ..شبی پناه ، شبی بی پناه ..خدایا تو دیگر کیستی ..شکر ❤۰۱:۳۹بامداد دوشنبه ۴ دی "واله خاموش"...